- chlustać
- chlustać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, chlustaćam || chlustaćuszczę, chlustaća || chlustaćuszcze, chlustaćają || chlustaćuszczą, chlustaćany {{/stl_8}}– chlusnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, chlustaćnę, chlustaćnie, chluśnij, chlustaćnął, chlustaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wylewać, lać z rozmachem, gwałtownie dużą ilość czegoś płynnego, także: gwałtownie wyrzucać z siebie jakąś ciecz z towarzyszącym temu odgłosem – chlustem (również nieosobowo) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chlusnąć mydlinami z miednicy. Chlustać wodą po posadzce. Chlustać krwią przez usta. Chlusnąć komuś w twarz wodą. Chlusnęło rdzawą mazią z rury. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o czymś płynnym: gwałtownie, dużymi ilościami wydostawać się skądś, lać się, tryskać; także: uderzać z impetem o coś, powodując taki odgłos': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kompot chlusnął z przewróconego dzbanka. Woda chlustała na podłogę. Fale chluszczą o burtę. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.